Koud, koud, koud in Ede

[kreeft58]

Cock en Rini trokken donderdagavond 5 januari de stoute schoenen aan en togen naar Ede. Om precies te zijn naar gebouw Rehoboth, de residentie van de Edese Schaakvereniging. Immers, zij organiseerden in dat gebouw het Open Edese Kampioenschap snelschaken. In totaal 24 schakers waren present.

Echter, wat was het in het sfeerloze gebouw koud, koud, koud. Cock was zo slim om nog even wat radiatoren open te draaien. En dat in een poging wat warmte te creëren. Al snel bleek dat het echter om een bekend probleem ging. Ach, vertelden doorgewinterde ESV-ers, wij kleden ons er op. Helaas, de twee Bennekommers waren anders gewend en dus hadden zij het koud, koud, koud.

Het schaken leed er onder. Zeker! Als je koud bent tijdens snelschaken, dan komt het niet goed. De twee probeerden zich warm te maken, door in de korte pauzes tegen een wel op gang gekomen radiator te gaan staan. Echter, zodra de ronde weer door ging, werd het weer koud, koud, koud. En het schaken bleef er onder lijden!

Goed, om een lang en koud, koud, koud verhaal kort te houden, Cock belandde uiteindelijk in groep B en Rini in groep C. Hij verloor in de voorronden zelfs twee keer van Cock, maar liet wel Willem Slagter dik in het koude stof bijten. Nog zeven potjes dus. Cock presteerde in de finale goed met 3,5 punten uit zeven. Rini niet echt. Hij nam zelfs geen koud, koud, koud pilsje, maar werd slechts tweede met vijf uit zeven. En behalve dat het koud, koud, koud bleef, was daar alles mee gezegd.

O ja, in de auto richting huis was het al snel warmer en thuis was men blij met de koud verdiende fles wijn!

[eagle]

Cock en Rini trokken donderdagavond 5 januari de stoute schoenen aan en togen naar Ede. Om precies te zijn naar gebouw Rehoboth, de residentie van de Edese Schaakvereniging. Immers, zij organiseerden in dat gebouw het Open Edese Kampioenschap snelschaken. In totaal 24 schakers waren present.

Echter, wat was het in het sfeerloze gebouw koud, koud, koud. Cock was zo slim om nog even wat radiatoren open te draaien. En dat in een poging wat warmte te creëren. Al snel bleek dat het echter om een bekend probleem ging. Ach, vertelden doorgewinterde ESV-ers, wij kleden ons er op. Helaas, de twee Bennekommers waren anders gewend en dus hadden zij het koud, koud, koud.

Het schaken leed er onder. Zeker! Als je koud bent tijdens snelschaken, dan komt het niet goed. De twee probeerden zich warm te maken, door in de korte pauzes tegen een wel op gang gekomen radiator te gaan staan. Echter, zodra de ronde weer door ging, werd het weer koud, koud, koud. En het schaken bleef er onder lijden!

Goed, om een lang en koud, koud, koud verhaal kort te houden, Cock belandde uiteindelijk in groep B en Rini in groep C. Hij verloor in de voorronden zelfs twee keer van Cock, maar liet wel Willem Slagter dik in het koude stof bijten. Nog zeven potjes dus. Cock presteerde in de finale goed met 3,5 punten uit zeven. Rini niet echt. Hij nam zelfs geen koud, koud, koud pilsje, maar werd slechts tweede met vijf uit zeven. En behalve dat het koud, koud, koud bleef, was daar alles mee gezegd.

O ja, in de auto richting huis was het al snel warmer en thuis was men blij met de koud verdiende fles wijn!

Nou had ik gelukkig een witte wijn, die was dus al op temperatuur. Maar die rode van Rini was nog veel te koud.